Programa Natuur­Ont­wik­keling (PNO)

Voorzitter,

De grootste bedreiging voor de natuur is de mens, door o.a. bebouwing, stikstof, droogte door klimaatverandering en onderbemaling, en gifgebruik in de landbouw en bij particulieren.

Maar de mens is ook degene die profiteert van de natuur. Om in te recreëren, als natuurlijke hulpbronnen en voor de bestuiving van gewassen.

En de mens kan de natuur herstellen, door deze de ruimte te geven, bijvoorbeeld door het afmaken van de Ecologische Hoofdstructuur, waar we in 1990 mee begonnen zijn en oorspronkelijk in 2018 af had moeten zijn. Het plan is nu om in 2024, na 34 jaar nog niet klaar te zijn met de aanleg. De Partij voor de Dieren is hier bedroefd over.

Om natuur te hebben die tegen een stootje kan, is het steeds meer van belang om niet aan de uitkomst te werken; maar aan de randvoorwaarden voor natuur:. Dus:

- vorm het monotone grasland om tot een biodivers gebied, met kruidenrijk gras. Zulk grasland is minder aantrekkelijk voor ganzen en aantrekkelijker voor vele andere dieren, zoals de grutto en de veldleeuwerik;
- stop bejaging op de vos: dit dier is niet de oorzaak van achteruitgang van de weidevogels, dat is de intensieve landbouw;
- en pomp veenweiden niet droog, maar laat natuur zich weer herstellen.

Net als dat de industrie graag vertelt hoe geld verdiend wordt, laten de Terreinbeherende Organisaties (TBO) graag zien hoe natuur versterkt wordt. Een paar maanden geleden nog in het Veenweidegebied, waar ze lieten zien dat Veenmos weer kan aangroeien als de randvoorwaarden goed zijn, zoals ook staat in de omgevingsvisie. En daarom het volgende amendement:

Besluiten aan het in de Voordracht genoemde ontwerpbesluit:
“1. Het Programma Natuurontwikkeling 2020-2024, waarin opgenomen het Natuurbeheerplan 2020, vast te stellen.”
toe te voegen
“Met dien verstande dat wordt ingezet op het zo mogelijk herstellen van bodemdaling.”.

Maar ook buiten de Natura 2000-gebieden en de Ecologische hoofdstructuur is natuur en biodiversiteit van belang. Vaak wordt er gewerkt met andere partijen: tuinbouw, natuurorganisaties en ook gemeenten. Groen Kapitaal richt zich daar ook op, maar we krijgen signalen dat het beter kan. Dat gemeenten kennis tekort hebben om de bebouwde omgeving echt natuurinclusief te maken, waterberging en biodiversiteit te verbeteren. Niet elke gemeente kan ook een stadsecoloog aanstellen. En daarom de volgende motie, met als dictum:

verzoeken het college van Gedeputeerde Staten:
• een ecoloog ter beschikking te stellen aan gemeenten die de gemeenten gaat helpen met een bredere visie op groen, beleid en ecologische structuur;

Dank u wel.