Dieren­welzijn en spon­soring van evene­menten

Voorzitter,

De nieuwe sponsorstrategie heeft dankzij de ingreep van Provinciale Staten wel een verbeterslag gemaakt, maar laat op cruciale punten nog zorgwekkende steken vallen. We hebben het vandaag over de uitvoering van onze motie over dierenwelzijn, dus ga ik in op hoe dierenwelzijn nu in sponsorbeleid wordt meegenomen.

Afgelopen jaren hebben steeds meer onderzoeken duidelijk gemaakt dat dieren en mensen als het gaat om emoties en voelen van pijn, veel minder van elkaar verschillen dan eeuwenlang aangenomen. Van empathische varkentjes die veel sneller dan een klein kind het concept van een spiegel leren begrijpen, tot koeien die over hun emoties communiceren.

Met die kennis is ook de maatschappelijke bewustwording dat dieren een eigen behoeftes, leefwereld en intrinsieke waarde hebben, los van hun nut voor de mens, de laatste jaren sterk gegroeid. De intrinsieke waarde van het dier en zijn recht op een leven zonder pijn en stress en om soorteigen gedrag te kunnen vertonen, is inmiddels zelfs wettelijk vastgelegd. De dieren is door kabinetten en bestuurders van o.a. D66 en VVD beloofd dat uiterlijk tegen 2022 dit perspectief van het dier leidend zou zijn in o.a. landbouw.

In dat kader zijn vooral de meerjarige sponsorcontracten die de provincie met Landbouwshow Opmeer en Jumping Amsterdam wil afsluiten erg problematisch en onwenselijk.

Bij deze twee evenementen is dierenwelzijn van ondergeschikt belang. Als we naar echt onafhankelijke dierenartsen en experts luisteren dan horen we dat ook. Dieren worden met dwang tot het uiterste gedreven, tot onnatuurlijke handelingen, houdingen en bewegingen gepusht en het soorteigengedrag zoals kuddegedrag, wordt ondergeschikt gemaakt aan de esthetische en economische regels van intensieve sport en landbouw.

Meeste mensen vinden dat het berijden van paarden mogelijk moet zijn, maar willen logischerwijs dat het welzijn van de dieren voorop staat. In de paarden-topsport is dat niet het geval. Er wordt te veel en op te jonge leeftijd van de paarden gevraagd, en de wijze waarop we dat vragen gaat vaak met dwang. Opzetteugels dwingen paarden in onnatuurlijke houdingen en bitten oefenen ongezond veel druk uit op de gevoelige paardenmond. Om beter te kunnen verkopen krijgt het veulen veel te jong krachtvoer, waardoor veelvoorkomende maagzweerpoblemen beginnen. Paarden staan vaak vooral op stal, terwijl het kuddedieren zijn die behoefte hebben aan contact met andere paarden.

Bij Jumping Amsterdam zien we ook nog eens bizarre side-shows en gevaarlijke stunts in stijl van Amerikaanse westernfilms en rodeo’s. Pure kermis ten koste van dieren. Een beeld uit een verleden toen we nog veel minder snapten van dieren en een beeld dat vooral verleden tijd zou moeten blijven.

Ook bij de Landbouwshow zijn er ernstige problemen. Daar draait veel om demonstraties en keuringen van allerlei koeien-, schapen- en geitenrassen waar de ongezond hoge productie van melkkoeien gestimuleerd wordt met veekeuringen, en de dikste dikbilkoeien de grootste complimenten krijgen. Die dikbilkoeien worden op hun grote spieren gefokt voor meer vlees en bezwijken bijna onder hun spiermassa. Hun kalfjes worden standaard met een ingrijpende keizersnede ter wereld gebracht.

Fijn dat we nu eindelijk afzien van roofvogelshow, maar de Landbouwshow laat veel meer dierenleed zien: papegaaien in kleine kooien waar ze de vleugels niet kunnen uitslaan, een show met slangen en krokodillen, tuigpaardenraces met strakke staartbeugels en onnatuurlijke houdingen die met zware trainingen worden bewerkstelligd.

Gedeputeerde Staten zeggen sponsoring te willen gebruiken als communicatiemiddel, o.a. vanuit de strategie om eigen reputatie en imago te willen verbeteren. De strategie geeft invulling aan het college dat een eigentijds bestuur wil zijn, waarbij iedereen gehoord wordt en zijn inbreng kan leveren. Er is niets eigentijds aan deze shows.

Beste collega’s, is dit nu echt wat we willen communiceren? Is dit wat we onze kinderen willen leren over hoe we moeten omgaan met dieren?

Wij constateren ook dat nergens in het coalitieakkoord Jumping Amsterdam of de Landbouwshow worden vermeld. Wel wordt er gesproken over verbeteren van dierenwelzijn. Dus alle ruimte om nieuwe keuzes te maken. En er zijn alternatieven genoeg.

De provincie is van plan om in het derde jaar van deze collegeperiode de resultaten te evalueren, o.a. op het gebied van dierenwelzijn. Zoals dat nu ook gaat, lijkt de provincie zich vooral weer te willen leiden door evaluatie van de organisaties zelf. Onafhankelijke evaluatie wordt op geen enkele wijze gewaarborgd. De provincie laat de slager zijn eigen vlees keuren. Dan is rekening houden met dierenwelzijn slechts een wassen neus.