Schone-lucht­ak­koord of scho­ne­schijn­ak­koord?

Vandaag concludeerde een groot Brits onderzoek dat zelfs een kleine toename van luchtvervuiling het risico op psychische stoornissen tot meer dan 30% verhoogt. Schone lucht is van levensbelang en alle aandacht ervoor is fijn. Maar het vraagt ook om grote stappen. Wij vragen ons wel af of hoe de provincie gaat voorkomen dat het Schone Lucht Akkoord een Schone Schijn Akkoord wordt.

Als partijen zich aansluiten bij het akkoord, welke verplichtingen hebben ze behalve het invullen van een Uitvoeringsplan? Klopt het dat iedere partij bepaalt wat ze doen en hoever ze daarin gaan? Hoe wordt geborgd dat het niet te veel gerommel in de marges wordt, met veel greenwashing?

De ambitie om WHO-normen voor 2030 halen is mooi. Maar welke tussendoelen ziet de provincie voor zich? Hoe gaat de provincie ervoor zorgen dat we straks echt die normen halen en dat we niet in 2030 zeggen: 'duurt toch wat langer, was te moeilijk, geef ons nog 20 jaar'?

De provincie wijst wel erg veel naar andere partijen. Houtstook is bijvoorbeeld een belangrijke bron van luchtvervuiling die gemeentegrenzen overstijgt. We lezen nu vooral inzet van provincie op social media hierover. Maar wat gaat de provincie doen om gemeenten echt te helpen de houtstook terug te dringen? Liggen er kansen om via de Omgevingsverordening meer te sturen? En hoe gaat de provincie het Masterplan Wonen en woonakkoorden inzetten om houtstook aan te pakken? In het Masterplan Wonen 2030 lezen we er niets over.

Welke acties onderneemt de provincie concreet op landbouw? Er lijkt een verschil in wat provincie eerder in technische beantwoording aangaf en wat in het Uitvoeringsplan richting Rijk wordt vermeld.

Ten slotte: Kunt u ervoor pleiten dat klimaat- en milieuorganisaties worden betrokken bij de voortgang en terugkoppeling op verschillende thema’s?