De Jaarstukken is terugkijken naar vorig jaar. Dat wat begon met het vaststellen van de begroting in 2018 eindigt hier. Hebben we gehaald, wat we toen als doel hadden? Ons thema bij de Begroting was “wie is er bang voor de boze wolf?” De wolf heeft zich ondertussen gevestigd in Nederland en we kunnen vaststellen dat een aantal sprookjes van 2019 zijn uitgekomen. Ik zal uw geheugen wat opfrissen.

Het jaar van de Begroting, was het jaar dat de EHS, dat wat nu NNN heet, afgerond zou zijn. We kunnen concluderen dat de NNN in 2019 conform de begroting is behaald. Maar er moet méér natuur komen. Dat wat we in 2018 ook zeiden, de ambitie van 2019 was niet genoeg. Hadden we toen meer stappen gemaakt; had ons dat nu geholpen met het andere sprookje; dat van de PAS. Naast dat de natuur verder is vervuild, gaat het elk jaar langer duurt voordat deze hersteld is. Ondertussen zijn projecten vertraagd en is er een hoop werk gaan zitten in wat-er-toch-moet-gebeuren-met-al-die stikstof en vooral hoe het geen belemmering mag zijn op de economische groei en woningbouw.
Onze oproep bij de Begroting, staat nog steeds voorzitter. Als we zorgen voor een Provinciale Donut economie, dan lopen we niet tegen de grenzen aan van ons onvermogen. Snapt u niet waar ik het over heb, we komen hier na de zomer op terug.

De honger naar asfalt is ook ontkracht. De Duinpolderweg en de A8-A9. Dit bleken sprookjes te zijn. En ook de afslag bij Heiloo zit in zwaar weer. Geld en energie dat ook gestoken had kunnen worden in de noodzakelijke economische transities naar duurzaamheid en leefbaarheid. Dan hadden we er nu beter voorgestaan.

Bij de Begroting hadden we het over het sprookje van de nobele jager; dat die niet bestaat. Afgelopen PS-vergaderingen zagen we steeds nieuwe “incidenten” voorbij komen met bijvoorbeeld ganzen en zwanen. Ik had graag willen terugkijken in de jaarrekening des doods van de FBE. Maar die is er nog niet.

Maar dit jaar zijn er al WÉL vergunningen afgegeven voor:

• ganzen schieten in N2k gebied Eilandspolder en Polder Zeevang;
• het doden van vossen met gebruik van kunstmatige lichtbron;
• het verlengen van het Ganzenbeheerplan;
• heeft Duke Faunabeheer weer opdracht gekregen voor het vergassen, en heeft dat ook gedaan.

De onderbouwing voor deze doodslag ontbreekt vaak, zo oordeelt de rechter ook regelmatig bijvoorbeeld laatst nog bij kraaien en kauwen.
Of bij de eenzijdige focus op weidevogels, waarbij niet de bron van het probleem wordt aangepakt – de industriële agrarische bedrijfsvoering -, maar gekozen wordt voor een ogenschijnlijk makkelijkste oplossing . Zonder succes overigens.

Ik ga er dan nog aan voorbij dat dieren voelende wezens zijn met eigen belangen en familieverbanden. Die óók inwoners zijn van Noord-Holland.

Toetsing van dit schietbeleid gebeurt aan de hand van het FBE-jaarverslag over populatie, afschot en vergassing. In de Nota van Beantwoording uit 2016 wordt door GS aangegeven dat dit jaarverslag binnen 3 maanden gepubliceerd zou worden. Publicatie is altijd te laat, waardoor controle op deze schietstichting een blindganger is. De FBE kan blijkbaar prima vergunningen aanvragen, maar een jaarverslag schrijven blijft lastig. Hoewel ónze jaarrekening “adequaat faunabeheer” als één van de doelstellingen heeft en dit jaarverslag daarbij nodig is.

Daarom de volgende motie met het dictum:

verzoeken het College van Gedeputeerde Staten om;

- in het vervolg tegelijk met de provinciale financiële jaarrekening ook het FBE jaarverslag te laten publiceren;

en gaan over tot de orde van de dag;

Een andere sprookje, dat van bodemdrainage van veenweide (dat niet werkt) loopt nog. En ook de sprookjes van nog-meer technische aanpassingen in stallen en veevoer, om stikstof uitstoot te verminderen gelooft men nog. Ik verklap u alvast het einde: het werkt niet. Boeren worden wederom een doodlopend pad op geduwd. Terwijl het zoveel mooier kan. We raden u aan ons Inspiratiestuk vóór de komende Voedselvisie daarover te lezen. Gemaakt met input van Oxford, Louis Bolk en pionierende boeren.

Maar gelukkig gaan er ook dingen goed. Het sprookje van Agrarisch natuurbeheer is ten einde. En de eerste stapjes in verbod van het landbouwgif Glyfosaat zijn er ook.

Daarom voorzitter, hopelijk leven we nog lang en gelukkig.. Want er valt nog een wereld te winnen.

Dank u wel.