Concep­ta­genda Slimme en Schone Logistiek

Voorzitter,

Ook van ons eerst de complimenten voor het werk dat hiervoor is verzet. Er zijn vier vragen gesteld. Wij gaan er 1 voor 1 op in.

Eerst over de bevindingen en de analyse.

We kunnen ons vinden in de constatering dat goederentransport en logistiek schoner en groener moet. Sterker nog: het moet schoon en groen, en anders moet het maar minder.
Wat we missen en graag terug willen zien in analyse is de erkenning dat er grenzen aan de groei zijn en extra groei op een bepaald moment niet opweegt tegen de bijbehorende maatschappelijke kosten. Dat zien we aan meerdere crises van nu.

Dan over de opgaven.

Het is goed dat er allereerst wordt ingezet op vermijden van transportbewegingen. Maar we hebben bedenkingen bij de toelichting bij bijv. opgave 3: Daar wordt leefbaarheid meegenomen, maar er missen twee dingen:

1. Er wordt weer gesproken over ‘balans’. En dat raakt aan wat collega Van Geffen zei. Nu wordt het gedefinieerd als dat goederenvervoer “moet” kunnen worden “geaccommodeerd” vanwege o.a. economisch belang. Natuurlijk hoort goederenvervoer en logistiek in onze provincie, maar we kunnen niet oneindige groei ervan “accommoderen”. De grenzen moeten duidelijker zijn.

Verderop in de tekst bij ambities staat zelfs dat “er voldoende milieuruimte gegarandeerd” moet zijn in de provincie om goederenvervoer en logistieke bedrijven te kunnen blijven accommoderen. Vraag aan GS: Wat betekent dat in praktijk? Wat en wanneer is het “voldoende”?

GS durft gezonde leefomgeving niet eens te garanderen als wij met burgers erom vragen, maar steeds ruimte voor groeiend goederenvervoer wel?

Graag zien we hierop tekstuele aanpassingen.

Wij willen niet dat er straks weer aan burgers wordt overgelaten om het groen, klimaat en gezondheid te beschermen.

2. Biodiversiteitsopgave en natuur graag ook expliciet als belang meenemen in dit stuk. De druk op infra, levert ook ernstige druk op natuur en de dieren op immers.

Verzoek aan GS: Kijk hoe we ook in deze context positief kunnen bijdragen aan biodiversiteit (niet alleen in kader van stikstof).

Dan over de ambities voor 2030.

- Pas in 2050 naar nul emissies. Reductie van negatieve effecten en overlast met 10 tot 30% terug tegen 2030. Dat is nogal een marge en te laat. We begrijpen dat er landelijke doelstellingen zijn, maar de provincie heeft ook haar verantwoordelijkheid om mensen te beschermen en aan de bel te trekken als we zien dat het niet snel genoeg gaat. Trek aan die bel, en kijk hoe je versnelde ambities kan faciliteren.

Dan de vierde vraag over inzet van de provincie.

De primaire inzet van de provincie zou het waarborgen van gezonde en groene leefomgeving moeten zijn. Dat doet de markt namelijk niet. En alleen binnen die kaders kan economische bedrijvigheid. Fijn als dat duidelijker in het stuk wordt gezet.

Daarnaast 2 aanvullende suggesties over rol van de provincie:

- Transparantie over de ecologische voetafdruk van de sector en bekendheid daarvan onder burgers/klanten helpt. Stimuleer die transparantie zoveel mogelijk.

- Onder schone logistiek wordt nu “bijmengen met biobrandstof” geschaard. We zijn samen met milieuorganisaties tegen het stimuleren van verder bijmengen met biobrandstoffen. Er is te weinig echt duurzame biomassa om aan de behoefte te voldoen en daarmee neemt het risico dat het aandeel niet-duurzame biobrandstof in de tank toeneemt. Erkent GS dat?

Ten slotte over samenwerking en input van andere actoren (Hoofdstuk 5).

Verzoek aan GS: Vraag niet alleen actief input aan grote bedrijven en usual suspects, maar ook kleinere, maar duurzame, groene voorlopers. Zij lopen voorop, maar hebben vaak niet de capaciteit om te lobbyen en politieke agenda’s bij te houden, dus probeer als provincie ze zo makkelijk mogelijk te maken om hun inzichten te delen.

Dank u wel.