Dood­schieten ontsnapte herten in Anna Paulowna

Indiendatum: apr. 2009

Haarlem, 9-4-2009

Onderwerp: Vragen van de heer P. van Poelgeest (Partij voor de Dieren)

Inleiding

De gemeente Anna Paulowna heeft op 11 maart een aanvraag bij de provincie ingediend om damherten en edelherten dood te schieten, die naar alle waarschijnlijkheid zijn ontsnapt uit het landgoed Hoenderdaell. De dieren zouden de verkeersveiligheid in gevaar brengen.
Er is geen (natuurlijke) populatie damherten of edelherten in de omgeving van Anna Paulowna.
Op 18 maart besloot Gedeputeerde Staten om de gevraagde aanwijzing te geven per 1 maart 2009. Inmiddels heeft de uitvoerder het eerste hert al geschoten.

Vragen

Uit de aanvraag blijkt dat kosten een rol hebben gespeeld bij de keuze voor afschot van de dieren in plaats van vangen en een veilig verblijf regelen (er zijn wel pogingen gedaan, maar die zijn in eerste instantie mislukt).
De verantwoordelijke voor de eventuele verkeersonveiligheid is degene die de dieren heeft laten ontsnappen (de eigenaar). Deze is in dit geval goed aanwijsbaar.

1. Waarom heeft u niet voor een diervriendelijke oplossing gekozen en de kosten verhaald op de eigenaar?

2. Heeft u juridische stappen ondernomen tegen de eigenaar van de dieren, of anderszins deze organisatie op haar verantwoordelijkheid aangesproken en te zorgen dat de dieren uit Landgoed Hoenderdaell niet op de provinciale weg wandelen? Zo nee, waarom niet?

Op het aanvraagformulier voor ontheffing (ex. Artikel 68) wordt aangegeven dat het gaat om een aanwijzing (ex. Artikel 67) “ivm betreden gronden.” Hierdoor kan de jachtopziener zich met de sterke arm toegang verschaffen tot alle gronden (blijkens de aanwijzing, eveneens binnen de bebouwde kom).

3. Kunt u de onderbouwing “ivm betreden gronden” op het formulier uitleggen en aangeven waarom dit volgens u voldoende onderbouwing is om geen ontheffing te verlenen, maar over te gaan tot een aanwijzing?

De herten moeten gezien worden als gehouden dieren, dus met een eigenaar. Deze meldt over de situatie: “Een dier wat van het eiland is geraakt kant toch niet zoveel kwaad. De mensen staan misschien wat raar te kijken, maar dan vangen we het dier en brengen het terug.”

4. In hoeverre maakt de aanwijzing het mogelijk om andermans dieren dood te schieten?

Uit de documenten blijkt dat diverse zaken niet in orde zijn.
* Er is een verkeerd formulier gebruikt (verzoek om ontheffing) om een aanwijzing op te baseren.
* Landbouwschade is niet door de aanvrager opgegeven als reden voor het verzoek.
* Er worden twee diersoorten ingevuld, hoewel in de toelichting staat vermeld “u mag hier slecht één diersoort invullen”.
* Er wordt geen onderbouwing gegeven voor ‘het gebruik van het geweer tussen zonsondergang en zonsopkomst’, hoewel het formulier dat wel vereist. De aanwijzing maakt het gebruik van het geweer ‘s nachts wel mogelijk.
* In de aanwijzing wordt gesproken over het beperken van een populatie herten, maar het gaat om enkele ontsnapte individuen. Van een populatie is geen sprake.
* Onder preventieve maatregelen wordt vermeld dat deze niet van toepassing zijn.

5. Bent u van mening dat de gevolgde procedure zorgvuldig en correct is doorlopen?
Zo ja, waar baseert u dat op?

Uit integriteitoverwegingen is het ongewenst dat uitvoering en handhaving of vergunningverlening verstrengeld zijn. Door de aanvrager van de aanwijzing is de naam bekend gemaakt van degene die de uitvoering van het doden van de dieren (in casu: jacht) verzorgt. Deze jachtopziener woont op hetzelfde adres als een provinciale handhaver, die tevens inhoudelijk betrokken was bij de verlening van deze aanwijzing.

6. Kunt u ontkennen dat de betrokken ambtenaar van de provincie een nauwe relatie heeft met de jachtopziener/uitvoerder en zo neen, hoe beoordeelt u dat in het kader van integriteit voor ambtenaren van de provincie?