Opinie: Kansen voor de natuur dankzij damherten

Als de dokter een medicijn voorschrijft waar 4 op de 5 aan overlijden, dan moet je wel erg ziek zijn om het medicijn te nemen. Toch schrijven Langeveld en Koel dit recept voor aan damherten in de overtuiging dat dit medicijn dankbaar geslikt zal worden door de dieren. Zij hebben namelijk wel eens gezien dat sommige herten een giftige plant eten. Een ongeloofwaardig pleidooi.

Het voor damherten giftige Jacobskruiskruid gedijt uitstekend omdat het juist niet wordt gegeten. De Keizersmantel, een prachtige vlinder die op de rode lijst staat, eet wel van deze plant die hen door de damherten wordt aangeboden. De verbazing van de Vlinderstichting dat de Keizersmantel ook dit kruid kan benutten staat symbool voor de verassingen die de natuur soms voor ons in petto heeft als de natuur de ruimte krijgt.

Uit onderzoek blijkt dat mieren lijken te profiteren van de damherten en de herten houden het Europees beschermde grijze duin al jaren mede in stand. Vele soorten zullen ook van de damherten geprofiteerd hebben, maar daar heeft het jachtgezinde Waternet geen onderzoek naar gedaan. Dat onderzoek lijkt op zoek te zijn geweest naar de ‘verliezers’ van de populatie damherten en niet naar de ‘winnaars’.

Zonder veel succes, echt zeldzame soorten lijken geen bezwaar te hebben tegen damherten. De keizersmantel profiteert, net als het grijze duin. Welke verloren gewaande soorten zich zullen vestigen in de Waterleidingduinen dankzij de damherten kan niemand nog voorspellen, maar kansen voor natuur liggen klaar.

Natuurlijk, de planten die gevoelig zijn voor begrazing, gaan achteruit. Dat kan tijdelijk zijn. Natuur is immers niet statisch en het is goed mogelijk dat het aantal damherten over enkele jaren lager is dan nu of dat de planten zich herstellen. Het is zeker, dat er geen soorten zullen uitsterven. Maar de kansen die de natuurlijke ontwikkeling van damherten met zich meebrengt zullen we niet kennen, als de jacht wordt geopend.

In Nederland is nog maar 15% van de biodiversiteit over, dat is niet de schuld van de damherten in de Waterleidingduinen. Het komt door een gebrek aan ruimte en een slecht milieu. Natuurgidsen zouden beter moeten weten dan te pleiten voor jacht in een gebied dat juist dankzij de damherten een unieke biotoop herbergt.

Bram van Liere
Johnas van Lammeren
Fractievoorzitters Partij voor de Dieren in de provincie Noord-Holland en de gemeenteraad van Amsterdam

(Het Parool 26-8-2015)