Campag­ne­verslag

Persoonlijk campagneverslag van Tea van den Hazel, voorzitter van de werkgroep Partij voor de Dieren Amsterdam.

VERSLAG

CAMPAGNEACTIES EU VERKIEZINGEN 2009

Ook voor de Europese verkiezingen kwam de werkgroep Amsterdam uiteraard weer in actie. Na half maart een mailing uit te hebben laten gaan naar alle leden in Amsterdam en omstreken om mee te doen aan deze campagne, stond de werkgroep Amsterdam dan op 18 april (officiële aftrap van de campagne) met zo’n 40 à 50 vrijwilligers in de startblokken, klaar om te plakken en te flyeren.

De eerste A0 poster werd in Amsterdam geplakt op 23 april op het plakbord bij de molen de Gooijer op de hoek Funenkade-Sarphatiestraat van het stadsdeel Centrum . ’s Avonds in het donker, dezelfde dag nog dat de eerste borden waren geplaatst en nog ‘warm’ waren, gauw even naar Appie Hein om (bij gebrek aan behangplaksel) snel een pak maïzena te halen want er moest en zou meteen geplakt worden. zo ’n kans kun je natuurlijk niet laten lopen.

En dat was dan tevens het startsein voor Amsterdam. Daarna leek het wel een soort wedstrijd te worden om de 120 plakborden in Amsterdam zo snel mogelijk te beplakken. De ‘nazorg’ vormt uiteraard een belangrijk onderdeel van deze actie. De mensen moeten de borden ook in de gaten houden. Het gevoel bekruipt ons nl. dat er toch een behoorlijke agressie leeft bij sommige mensen. Sommige gevestigde partijen presteerden het om echt finaal over ons heen te plakken. Onze slogan “Europa er zijn grenzen” werd ’zorgvuldig’ beplakt (‘per ongeluk’ noemde men dat bij hun fracties!). Posters werden er echt afgerukt en gescheurd, maar dat mocht de pret niet drukken,wij hadden nog wel een paar postertjes liggen.

Ook in het Gooi werd alle moeite gedaan om de stem van de partij te laten ‘horen’ en ‘zien’. Gelukkig werkte het weer heel erg mee dus je kunt er dan ook maar het beste een ‘feestje’ van maken.

Daarnaast gingen vrijwilligers ook zelf flyeren en legden flyers bij verschillende instanties neer. Zij deden ook op de achtergrond mee en deden daarmee veel en goed werk.

Zaterdag 23 mei stonden we met een grote kraam op het Leidseplein. Prachtig weer hadden we en we kregen zelfs bezoek van de politie te paard. Ons spandoek werd zo hoog en duidelijk mogelijk opgehangen aan de zo karakteristieke lantarenpalen. Bij het opruimen van de kraam ’s avonds kwamen we er echter wel achter dat ‘de dader’ naar huis was en zaten wij dus met een probleem: we wisten niet hoe dat spandoek er weer af moest en niemand van de dames voelde zich geroepen om in lantarenpalen te klimmen midden op het Leidseplein.
Maar ook deze dag verliep weer naar wens en we kunnen er met een goed gevoel op terugkijken.
Er zijn toch heel wat mensen die leuk reageren op de partij en dat moeten er meer worden. Daar gaan we dus aan werken.

In al die hectiek konden we 29 mei ineens ook nog op het Stadshart van Amstelveen flyeren. Bij nader inzien bleken we daar zelfs een hele kraam tot onze beschikking te hebben. Ook hier weer op het laatste nippertje de leden in Amstelveen benaderd en gelukkig konden 2 vrijwilligers de hele dag daar hun gang gaan.

Ook gingen er nog mensen naar de debatavonden waar onze lijsttrekker, Natasja Oerlemans, bij aanwezig was en werden er weer wat pakjes weg geflyerd.

30 mei 2009

Europese Unie BUSACTIE

EEN ‘OUDE BEKENDE’ IN AMSTERDAM

Dat de oudjes het nog best doen is zaterdag 30 mei 2009 wel weer gebleken.

57 jaar oud is ze, maar nog kras genoeg om van ’s morgens 09.00 uur tot ‘s avonds 18.30 uur door Amsterdam te ‘crossen’ met 4 wielen, dat wel! Een felrode Engelse, open dubbeldekker bus: an English old Lady !

Het was weer zover: campagne voeren voor de Europese verkiezingen was bijna automatisch een reden om deze ‘oude dame op 4 wielen’ weer van stal te halen.

Ongelooflijke medewerking hadden we weer van Mart Leek maar met name ook van zijn zoon Steven Leek, ‘onze chauffeur’ uit Edam. Mart en Steven zijn mensen die de Partij voor de Dieren een warm hart toedragen en ons op geweldig genereuze wijze sponsoren onder andere met het beschikbaar stellen van de bus, de chauffeur, hun tijd en energie. Mart en Steven Leek waren de eerste vrijwilligers in 2006 (met de Tweede Kamer verkiezingen) die op onze oproep om vrijwilligershulp reageerden. Zij boden ons deze ‘oude dame’ aan en sindsdien zien wij elkaar regelmatig. Daarna volgden namelijk de Provinciale Staten verkiezingen en nu, 3 jaar later, sponsoren zij ons nog steeds met deze actie en gaven zij de Partij voor de Dieren ook nu weer de kans om ook voor de Europese verkiezingen in heel Amsterdam gezien en gehoord te worden.

Veel voorbereidingen en denkwerk gingen hieraan vooraf. De werkgroep was van mening dat we de actie een positieve tint moesten geven (niet alleen maar narigheid en confronterende foto’s) en zo ontstond het ludieke idee om kaartjes te maken met een positieve tekst. Daarbij werden er bakken vol bloemen (1200 rode en witte tulpen) aan boord van de bus gesjouwd en werden de mensen die meegingen onder het rijden aan het werk gezet: de kaartjes moesten stuk voor stuk aan een tulp gebonden worden. Op de stop-/flyerplekken werden deze bloemen-met-kaartjes aan geïnteresseerd publiek aangeboden en zo ontsponnen zich hele leuke, minder leuke en interessante gesprekken. Het publiek reageerde blij verrast op dit kleine gebaar.

Gelukkig bleken we ook een technisch talent in ons midden te hebben, die ervoor zorgde dat we ook hóórbaar waren op de weg. Daarnaast was één van ons in de gelegenheid om een vergunning te krijgen voor de bus waarmee we bijna nog IN het Paleis op de Dam konden parkeren. Sommigen liepen zich het vuur uit de sloffen om de buschauffeur te helpen met de route en aanwijzingen te geven waar wel en niet heen.

We hadden plakspullen aan boord meegenomen en onderweg werd nog gauw geplakt daar waar andere partijen (ik noem geen namen want die aandacht ‘gunnen’ we ze niet) over ons heen hadden geplakt.

Ik zelf kreeg van de buschauffeur de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van de mensen ‘aan boord’ van de open bus. Ik was dan ook heel ‘streng’ want ik moest er niet aan denken dat we ’s avonds met iemand zonder hoofd naar huis zouden gaan. Dus als iemand ook maar een poging waagde om te gaan staan tijdens het rijden, dan was het “ZIT “ !

Al deze ingrediënten en niet te vergeten alle medewerking van iedereen die ‘aan boord’ was, het geduld van de buschauffeur om ons met ‘ the English old Lady’ door Amsterdam te manoeuvreren en dan het prachtige zonnige weer, maakte dat dit wederom een onvergetelijke dag werd.

Van het Amstelstation vertrokken we ’s morgens om 10.00 uur….de bus werd weer opgetuigd met de mooie banners aan beide zijden en de geluidsinstallatie en alle rode en witte tulpen werden aan boord gehesen. Onze eerste rit was naar de Stopera (Waterlooplein) om daar eindelijk de vergunning op te kunnen halen. Eén van de stopplaatsen, de Noordermarkt, was een groot succes. Alhoewel we daar ook door een marktkoopman voor ‘terroristen’ werden uitgemaakt ‘die dieren loslaten en mensen persoonlijk bedreigen ed’. Ook dat hebben we rechtgezet. Wij zijn op positieve manier de discussie met hem aangegaan, hebben hem recht in de ogen gekeken en hij leek te zijn ‘omgeturnd’, of hij nu ook echt op ons gaat stemmen valt nog wel te betwijfelen.

Niet zwart maar rood geblakerd kwamen we allemaal ’s avonds om 18.30 uur weer aan op het Amstelstation. “The English old Lady’ werd weer in oude staat hersteld…de banners werden opgerold, de bus werd zo goed en netjes mogelijk opgeruimd. De geluidsinstallatie werd afgekoppeld en de overgebleven tulpen onder de mensen verdeeld. Uiteraard kreeg ook Steven de buschauffeur een paar mooie bossen tulpen mee.

Toen was het tijd om weer afscheid te nemen van iedereen en van Steven, die geweldige, nuchtere en geduldige chauffeur. Een hele zaterdag heeft hij toch maar weer aan de partij gegeven. We houden hem in ere, voor 2010 staat de bus bij wijze van spreke al weer voor ons klaar.

En het was weer net als de laatste keer in 2007…. toen ik de bus stond na te wuiven dacht ik: “Er was vandaag weer een oude bekende in Amsterdam”, En ik hoop je volgend jaar weer te zien, in 2010 … “English Old Lady” !!



4 JUNI 2009

DE DALAI LAMA IN AMSTERDAM

En alsof dit nog niet genoeg was en misschien omdat ik nog in creatieve zin op volle toeren draaide, bedacht ik mij 3 juni om 18.35 uur ineens dat de volgende dag, 4 juni, de Dalai Lama de gehele dag in de RAI op bezoek zou zijn. Een uitgelezen kans om ons nog aan zo’n 10 000 mensen te laten zien en een flyer te overhandigen. Maar hoe krijg je in zo’n korte tijd nog een paar vrijwilligers ‘zo gek’ om de volgende dag op te komen draven? Maar het lukte!

Toch nog weer een paar enthousiastelingen bereid gevonden en zo gebeurde het dat die ‘maffe’ Amsterdammers op 4 juni 2009 toch maar mooi van ’s morgens 11.00 uur tot ’s avonds 20.00 uur nog op de barricaden stonden om de mensen alsnog over te halen op ons te gaan stemmen. En met succes.
Vanuit het RAI-station zagen we de mensen al aankomen en zij liepen ons zo in de armen (een soort fuik vormden we). Ook een paar monniken overhandigden we flyers en hebben even met ze gepraat. Later hoorden we dat de Dalai Lama wel een kwartier lang over de dieren in de wereld had gepraat. Wij koesteren ons met de gedachte dat dát nog het resultaat was van onze laatste actie.

En toen was het over en voorbij…..moe gestreden gingen we huiswaarts in de overtuiging dat we met z’n allen tot onze laatste snik nog ons best hadden gedaan. Aan ons heeft het niet gelegen…. En daar blijf ik bij.

ALLEMAAL ‘HARTSTIKKE BEDANKT’

Tea