Herziening Struc­tuur­visie EHS en inten­sieve veehou­derij

Voorzitter,

Megastallen zijn de overtreffende trap van de intensieve veehouderij. Deze dieren-industrie kenmerkt zich door een massaproductie voor een bodemprijs. En eigenlijk is dat geen reële bodemprijs, want belangrijke maatschappelijke kosten zijn niet bij de prijs inbegrepen. Ik noem de ontbossing in Latijns Amerika, met de sociale misstanden en de natuurvernietiging, het mestoverschot waardoor natuur- en milieukwaliteit achteruit hollen, de gevaren voor de volksgezondheid en dat allemaal voor de export.

Voorzitter, de ruimtelijke effecten van de intensieve veehouderij zijn dramatisch: Slecht voor natuur, milieu, volksgezondheid en landschap. Voor het verzet uit de samenleving tegen deze industrie is het aspect dierenwelzijn niet eens nodig, hoe belangrijk ook.
Ik vraag GS dan ook voor eens en voor altijd op te houden met tegenstanders van intensieve veehouderij neer te zetten als emotioneel en slecht geïnformeerd over ruimtelijke ordening.
Er zijn inmiddels twee onafhankelijke rapporten die aangeven intensieve veehouderij wel uit de provincie kan worden geweerd – in tegenstelling tot wat Gedeputeerde Staten beweren.
Het kan en sterker nog: dat hebben we als Provinciale Staten al gedaan.

De door u voorgestelde herziening van de Structuurvisie zet de deur opnieuw wagenwijd open voor megastallen. De voordracht is in deze vorm voor mijn fractie dan ook onacceptabel.

Veranderen van standpunt kan ten goede, voorzitter, dan noemen wij het voortschrijdend inzicht. Hoewel de PvdA eerder tègen ons amendement stemde om de geitenhouderij ook intensieve veehouderij te noemen, gaf zij in de commissie aan daar nu wel voor te zijn. Wij dienen dan ook met optimisme ons amendement opnieuw in:

Provinciale Staten besluiten:
- in artikel 1 van de Provinciale Ruimtelijke Verordening Structuurvisie begripsbepaling 20: intensieve veehouderij “geiten” te verwijderen uit de zin “Het biologische houden van dieren conform de Landbouwkwaliteitswet, het kweken van vis en het houden van melkvee en overig rundvee, geiten, schapen of paarden wordt niet aangemerkt als intensieve veehouderij”;
en gaan over tot de orde van de dag.

De Partij voor de Dieren vindt dat alle veehouderij grondgebonden zou moeten zijn. Het liefst hadden wij dus alle uitzonderingen uit de definitie verwijderd. Dieren horen gewoon naar buiten te kunnen. Weidegang loopt in heel Europa terug, behalve in de landen waar wetgeving deze trend blokkeert, zoals Finland.
Als wij niet handelen, dan zal weidegang ook in onze provincie teruglopen. U kunt nu kiezen: To graze or not to graze. Voor de goede orde, het nu volgende amendement maakt melkveehouderij niet onmogelijk, maar zorgt dat het grondgebonden blijft. In principe kan het plan van Klaver Koe ook nog doorgang vinden, zei het met enige aanpassingen.

Het dictum luidt:
Provinciale Staten besluiten:
- in artikel 1 van de Provinciale Ruimtelijke Verordening Structuurvisie begripsbepaling 20: intensieve veehouderij “melkvee” te verwijderen uit de zin “Het biologische houden van dieren conform de Landbouwkwaliteitswet, het kweken van vis en het houden van melkvee en overig rundvee, geiten, schapen of paarden wordt niet aangemerkt als intensieve veehouderij”;
en gaan over tot de orde van de dag.

Wij steunen de voordracht voor wat betreft de herijking van de ecologische hoofdstructuur, al tillen wij met dit kabinet wat minder zwaar aan het aantal hectares. Laten we maar wat meer begrenzen, bij woningbouwplannen hebben we ook een overcapaciteit omdat we weten dat sommige plannen niet door gaan. Dat geldt helaas ook voor de bescherming van de EHS. Daarom steunen wij de wijzigingen die de SP voorstelt. De Partij voor de Dieren stelt u eveneens voor om het Westelijk Tuinbouwgebied in Haarlem te versterken. Het gaat om een stuk grond dat al in publieke handen is, hoge ecologische potentie heeft en aansluit op de bestaande EHS. Een kans uit duizenden dus. GS heeft niet voor begrenzing gekozen omdat in het gebied het quotum al was behaald. Dat vinden wij een gemiste kans.

Het dictum van onze motie:
Provinciale Staten besluiten:
- het weiland, eigendom van de gemeente Haarlem, gelegen tussen het Ramplaanpad en het Marcelisvaartpad, te begrenzen binnen de Ecologische Hoofdstructuur;
en gaan over tot de orde van de dag.

Er worden veel gebieden ontgrensd met deze herziening, die landschappelijk wel, maar ecologisch niet waardevol zijn. De Partij voor de Dieren steunt die gedachtegang. De EHS is niet het instrument om landschap te beschermen. Dat is artikel 23 van de natuurbeschermingswet. Daarom stellen we voor om dat instrument te gebruiken voor die ontgrensde gebieden die dat op basis van heldere criteria verdienen. Dit kan in ieder geval gezegd worden voor de graslanden Santpoort de Delft. Daarom dienen wij tenslotte nog de volgende motie in.

Provinciale Staten verzoeken het College van Gedeputeerde Staten:
- gebruik te maken van haar bevoegdheid om op basis van de Nbwet art. 23 landschapsgezichten aan te wijzen als beschermd landschapsgezicht;
- hierbij criteria te gebruiken op basis waarvan een selectie gemaakt kan worden gemaakt van kwetsbare gebieden in de binnenduinrand waaronder in ieder geval de historische afleesbaarheid van het landschap (verkavelingsstructuren) en aardkundige waarden (resp. aardkundige monumenten);
- in elk geval de graslanden Santpoort de Delft, gezien de kwetsbaarheid, aan te wijzen;
- voorstellen tot aanwijzing aan Provinciale Staten voor te leggen.

en gaan over tot de orde van de dag.

Dank u wel.