Bijdrage Masterplan biodi­ver­siteit

Biodiversiteit gedijt alleen goed op wilde plaatsen. Daar waar natuurlijke processen kunnen plaatsvinden, zonder de sturing en invloed van de mens. Waar een dynamisch samenspel heerst.

Dat zou de het resultaat uit het masterplan biodiversiteit moeten zijn. Maar dat is het niet. Wat ons betreft kan het terug naar de tekentafel.

Met de volgende redenen:

• in het plan staat voornamelijk bestaand beleid. Doen we dit masterplan niet, dan verandert er vrijwel niets aan ons beleid dat al onvoldoende is;
• het ontbreekt aan doelen in het plan, evenals een eindvisie en tussendoelen die sturing en richting geven;
• het is niet voldoende. Te lezen is: "De grootste uitdaging is wellicht te vinden in het landelijk gebied". Daar is inderdaad de meeste winst te halen. Als je hier geen masterplan voor hebt, gaat de biodiversiteit alleen verder achteruit;
• het document is niet integraal, maar een samenraapsel en kokers van beleid. Sprekend voorbeeld is beheer en schadebestrijding. Het masterplan zou moeten werken aan de voorkant qua inrichting. Niet aan het einde van een jachtloop. Die onlogica is ook terug te zien in de technische beantwoording rond Schiphol. We doden ganzen tot op een afstand van 20 kilometer van Schiphol, maar de gebiedsinrichting is slechts enkele kilometers. Dit masterplan trekt dat beleid door.

Wanneer het plan niet terug gaat naar de keukentafel kondig ik alvast het amendement aan die het geld van bescherming soorten en bestrijding van invasieve exoten (4 ton) verplaatst naar Versterking biodiversiteit in landelijk en agrarisch gebied. (3 ton)

Evenals een motie met de opdracht dat GS in het derde kwartaal 2021 een update van het Masterplan biodiversiteit geeft met:
- doelen en tijdlijn;
- samenhang met voedselvisie.

Natuur verbeteren is stikstof aanpakken. Een planning van de Gebiedsprocessen stikstof geeft duidelijkheid, ook wat betreft de inzet van de provincie. Het ontbreken van deze duidelijkheid in het masterplan zullen we met een motie uitwerken.

Een voorbeeld hoe krom dit masterplan is, is o.a. te zien bij de graslandvlinders, die een icoonsoort zijn. Nu wordt niet gepoogd om de natuur te verbeteren, zodat het ook met de graslandvlinders beter gaat. Maar wordt specifiek gekeken naar verbeteringen voor deze vlinders, omdat dan de natuurkwaliteit verbetert. Er wordt omgekeerd geredeneerd.