Hoor­zitting Dier­proeven

Hoorzitting Dierproeven
Den Haag, ministerie van LNV
15 oktober 2007

''The soul is the same in all living creatures, although the body of each is different''.

Maandagavond 15 oktober 2007 hebben 4 leden van de werkgroep Amsterdam een hoorzitting bijgewoond in Den Haag, georganiseerd door het ministerie van LNV. Onderwerp van deze hoorzitting was de aanvraag voor een vergunning voor biotechnologische handelingen op muizen.
Helaas en vreemd genoeg wordt door het ministerie weinig ruchtbaarheid gegeven aan deze mogelijkheid tot discussie tussen burgers en onderzoekers. Het onderzoek waar de hoorzitting betrekking op heeft zal zich richten op het verkrijgen van inzicht in de rol die mutaties in genen spelen bij het ontstaan van kanker. De betreffende genen spelen een belangrijke rol bij de celdeling, celdifferentiatie en het functioneren van stamcellen tijdens de embryonale ontwikkeling én bij de instandhouding van zelfvernieuwende weefsels (bijv. huid en darmen).

Bij de hoorzitting waren naast 13 dierenbeschermers (waaronder de 4 personen van de werkgroep Amsterdam van de Partij voor de Dieren en 1 persoon uit de werkgroep Haarlem van de Partij voor de Dieren), 2 onderzoekers, 2 vertegenwoordigers van de Commissie Biotechnologie bij Dieren (CBD) en 3 personen van LNV, waaronder de voorzitter, aanwezig.

Er werd gesproken over de wijze waarop het CBD in het jaarverslag 2006 aangeeft dat er een vaste groep van zo'n 20 tot 25 mensen is die bij de hoorzittingen komt opdagen als vertegenwoordigers voor de dieren, maar volgens een van de toehoorders is er helemaal geen sprake van een vaste groep. De bekendheid van de hoorzittingen dient, volgens hem, groter te worden, want er is veel weerstand onder de bevolking tegen dierproeven. Ook gaf hij aan dat het taalgebruik van de onderzoekers kwetsend is (als voorbeeld: het woord 'genereren', dat voor 'geboren laten worden' wordt gehanteerd of ‘ongerief ‘ ipv. ‘lijden'). Dit leidt af van de werkelijkheid: 'genereren’ klinkt immers veel afstandelijker dan 'geboren laten worden’. Op deze wijze maak je van het dier een product. De CBD antwoordde dat hier naar gekeken zal worden in de toekomst.

De discussie over óf en hóe vooraf onderzocht wordt of er mogelijkheden bestaan tot alternatieven voor dierproeven laaide hoog op.
Zolang er geen documentatie beschikbaar is over een onderzoek naar alternatieven door de betrokken onderzoekers, kan moeilijk worden aangenomen dat deze onderzoekers (die voor hun eigen onderwerp al genoeg tijd, geld en energie nodig hebben) uitgebreid hebben onderzocht welke alternatieve onderzoekswijzen er zouden kunnen worden gehanteerd. Bij elk medisch onderzoek wordt verondersteld dat onderzoekers dit doen, dus vormt dit een onderdeel van het onderzoek en is het des te opmerkelijker dat daar niets over vastgelegd wordt. De CBD gaf aan dat er al organisaties zijn die zich buigen over de mogelijkheden m.b.t. alternatieven, zoals het P.A.D (Platform Alternatieven voor Dierproeven) en het N.C.A. (Nationaal Centrum voor Alternatieven)......

De dierenbeschermers in de hoorzitting wezen er op dat in het ontwerpbesluit van de minister gesproken wordt over maximaal 900 muizen die mogen worden gebruikt voor het ‘genereren’ van de zes benodigde soorten muizen (in vakjargon spreekt men dan van ‘lijnen’!) Dit geeft een zeer vertekenend beeld, aangezien er uiteindelijk duizenden muizen nodig zijn om deze 900 levende muizen te kunnen overhouden voor de onderzoeken zelf (het gaat hier om de zogenaamde fokbestanden).
Vanuit de groep werd er op gewezen dat muizen en mensen toch genetisch verder uiteen liggen dan de onderzoekerster wil doen laten lijken. De onderzoekster gaf aan dat kankercellen niet volledig autonoom zijn, zodat het gezonde omliggende weefsel noodzakelijk is om goed onderzoek te kunnen verrichten naar celdeling/celdifferentiatie (tumor-stroma interactie). Uit deze toelichting van de onderzoekster kan niets anders worden opgemaakt dan dat men dan toch grotendeels alleen maar uit kan gaan van ‘vermoeden en aanname’. En op grond daarvan lijkt een onderzoek op deze manier niet gepast en is het nut van het gebruik van dieren voor een dergelijk onderzoek niet bewezen.

De huidziekte die onderzocht wordt is genetisch en in Nederland lijden er zo'n honderd mensen aan. Dit gegeven veroorzaakte de discussie over de vraag in hoeverre mensen, die bekend zijn met of lijden aan deze ziekte, zouden moeten besluiten geen kinderen te krijgen (deze vorm van huidkanker wordt meestentijds op jonge leeftijd geconstateerd). De ziekte is niet dodelijk, maar veroorzaakt vreselijke verminkingen, ook aan het gezicht. Om lijden bij mensen te voorkomen worden duizenden dieren opgeofferd. Dit is een wrede manier van handelen en dát voor een onderzoek waarbij het resultaat niet te voorspellen is, maar waarmee er in elk geval wel gepubliceerd kan worden in een vooraanstaand medisch vakblad. Op deze manier houdt men de vicieuze cirkel in stand, want zolang men geen oplossing heeft voor deze ziekte, zal de wetenschap ervan overtuigd blijven dat aan de geboorte van mensen met deze afwijking vele duizenden dieren (muizen) moeten kunnen worden opgeofferd! Als de honderd mensen met deze afschuwelijke ziekte zouden besluiten om geen kinderen te krijgen dan zou deze ziekte in de toekomst gewoon vanzelf uitsterven en zouden er dus geen dierproeven meer voor dit onderzoek plaats te hoeven vinden. Dit is uiteraard een moeilijke en emotionele discussie, maar het verstand moet ook een keer spreken!

Na het afsluiten van de hoorzitting werd ons bekend dat dit soort hoorzittingen in de toekomst zullen worden afgeschaft, aangezien het ministerie van LNV het idee heeft dat men in Nederland nu wel genoeg bekend is met Biotechnologie, zodat het wel een keer afgelopen zal zijn met het onbegrip onder de bevolking...... Genoeg te ondernemen, dus!

En daarom moeten wij ook de wetenschappers blijven wijzen op het motto van Hippocrates (Grieks filosoof, priester, arts en grondlegger van de natuurlijke geneeskunde):

''The soul is the same in all living creatures, although the body of each is different''.


Yvon Vijn
Werkgroep Amsterdam Partij voor de Dieren