Nota Grond­beleid: voorrang voor biolo­gisch

We moeten terug naar de bodem, aldus Jan Willem Erisman, directeur van het Louis Bolk Instituut. De voedselvoorziening heeft geen schadelijke technologische ontwikkelingen als kunstmest, landbouwgif en genetisch gemanipuleerde gewassen nodig, maar juist het verbeteren van de biodiversiteit en het samenwerken met de natuur is nodig om de voedselvoorziening ook op de lange termijn veilig te stellen.

Diezelfde nadruk op het belang van een gezonde bodem was te horen op de bijeenkomst over ecologische bollenteelt in Sint Maartensbrug. Daar vertelde John Huiberts over zijn ervaringen met het kweken van biologische bollen, waarvoor ook Gedeputeerde Bond zijn waardering liet blijken. En zou het daarom niet mooi zijn, voorzitter, als wij als provincie die waardering zouden omzetten in daden: laten wij, in navolging van de gemeenten Amsterdam, Den Haag en Heemstede ook als Provincie Noord-Holland louter nog biologische bloemen inkopen. De reflectiedag indachtig zullen wij op dit punt geen motie indienen maar de Gedeputeerde verzoeken ons dit toe te zeggen.

Biologisch boeren, niet tegen maar met de natuur, en met de biodiversiteit van de bodem als uitgangspunt landbouw bedrijven is wat landbouw werkelijk duurzaam maakt. En daarom is het essentieel dat wij als Provinciale Staten ook in ons grondbeleid ernaar streven om de biodiversiteit op het platteland te vergroten en de landbouw daarmee werkelijk te verduurzamen. Het opstellen van pachtcriteria voor het gebruik van onze gronden is daarin een logische en noodzakelijke stap. De Partij voor de Dieren meent dat bij het opstellen van pachtcriteria het daarbij ook niet meer dan logisch is om op de provinciale gronden rond Schiphol het telen van ganzenaanlokkende gewassen te verbieden. En daartoe dienen wij de volgende motie in waarvan het dictum luidt:

“verzoeken het college van GS om: · in het Pachtbesluit op te nemen dat er op de te verpachten provinciale gronden rond de Luchthaven Schiphol geen gewassen mogen worden geteeld die voor ganzen aantrekkelijk zijn.

Naast het stellen van criteria voor de gronden die verpacht worden, zouden ook de gronden die worden verkocht aan agrariërs kunnen worden ingezet om de landbouw te verduurzamen. Gedeputeerde Bond heeft tijdens de commissievergadering aangegeven dat het in bepaalde omstandigheden mogelijk is om biologische boeren bij de verkoop van provinciale gronden voorrang te verlenen. Helaas is deze mogelijkheid in de tekst van het voorliggende grondbeleid niet opgenomen en daarom dienen wij, samen met GroenLinks, het amendement in met als strekking dat er bij de verkoop van gronden aan agrariërs waar dat juridisch mogelijk is voorrang wordt verleend aan biologische agrariërs.

Het belang van de biodiversiteit voor de landbouw kan niet genoeg worden benadrukt. Het verdwijnen van de weidevogel is dan ook als de kanarie in de kolenmijn: het uitsterven van de grutto is een waarschuwing dat intensivering en schaalvergroting van de landbouw door de grote schade aan natuur en milieu geen toekomst heeft. En ondanks de in antwoord op schriftelijke vragen gegeven erkenning van dit college dat de intensivering van de landbouw leidt tot een afname van de biodiversiteit, het uitsterven van de weidevogel en aantasting van het milieu, blijkt uit het voorliggende grondbeleid dat het college er toch voor kiest om juist die intensivering te stimuleren. Provinciale gronden zullen worden ingezet om knelpunten in de schaalvergroting op te lossen, kavelruilen moeten melkveehouders helpen om te groeien, en ook agrarische structuurversterking moet tot bedrijfsvergroting leiden. Wanneer gaat het college inzien dat intensivering van de landbouw niet de oplossing is, maar het probleem? Wanneer zal het college haar taak om de biodiversiteit te vergroten consequent gaan uitvoeren? Hoeveel schade aan natuur en milieu wil het college nog accepteren voor zij inziet dat biologische landbouw de enige vorm van landbouw is die toekomst heeft.

Dank u wel.