Bijdrage over het Wierin­ger­randmeer

Voorzitter,

Het Wieringerrandmeer kan een goede aanwinst betekenen voor de kop van Noord-Holland. Er komen zowel woningen bij als vele hectares natuur en water. De vraag is dan ook niet of wij een Wieringerrandmeer willen. De vraag is: Willen wij dit Wieringerrandmeer, zoals het nu aan ons wordt voorgelegd? Wegen de baten tegen de kosten op in dit plan?

Voorzitter, mijn fractie is er nog niet uit.

Van de drie aangevoerde redenen zijn er eigenlijk twee actueel, een sociaal economische impuls en een ecologische impuls.

Als we ons baseren op de sociaal-economische effectrapportage van DHV, dan is de onderbouwing van de sociaal economische impuls wel wat ruw. De rapportage ziet op lange termijn vooral voordelen door het verhogen van het aandeel werkenden in de bevolking en verschuivingen in de beroepssectoren. Veel zal dus afhangen van wie in het plangebied gaan wonen en daar is geen zekerheid over. De activiteiten van de aanleg van het Wierringerrandmeer zullen zeer waarschijnlijk een impuls met zich meebrengen, maar een steviger onderbouwing voor de sociaal economische effecten op lange termijn hadden wij wel gewaardeerd. Wij betreuren het dat de gedeputeerde daar niet in heeft willen voorzien.

De ecologische impuls staat wel vast. Er komt een groot meer en een flink deel daarvan zal natuurgebied zijn. Meer natuur zou natuurlijk nog mooier zijn, maar zoals het plan er nu ligt is de ecologische meerwaarde geen reden om tegen dit plan te zijn..Mijn fractie meent dat dit plan vanuit een ecologisch perspectief ruim voldoende potentie heeft.
Er zal veel afhangen van het uiteindelijk gevoerde beheer. Maar dit kan een plek worden waar mens en dier graag wonen. Zelfs muskusratten, want door de meer dan rubuuste zuidelijke dijk zal de veiligheid nooit in het geding komen. De gedeputeerde heeft toegezegd dat ook de overige dijken en oevers die in het kader van dit project worden aangelegd muskusrat-bestendig zullen zijn.

De Partij voor de Dieren staat positief tegenover de berekende baten van het plan. Maar er zijn ook kosten, zoals vermindering van landbouwareaal op een plek waar landbouw goed past. Maar ook financiële kosten voor de provincie.
Wij zijn nog niet gerustgesteld over hoe hoog de kosten kunnen oplopen en daarmee ook niet over de financiële risico’s. Om een goede afweging tussen kosten en baten te maken is het noodzakelijk om van beiden een goed beeld te hebben. Op dit moment hebben wij dat niet.

En laten we eerlijk zijn: tegen de tijd dat het project onverhoopt op een groot financieel debacle zou uitlopen, is het niet waarschijnlijk dat dit college in deze samenstelling er op kan worden afgerekend.

En als we een poging doen een mogelijke reactie hierop van gedeputeerde Hooijmaijers naar ons toe in zijn stijl te verwoorden, dan zou dat kunnen zijn: Wat zeuren jullie nou? De Partij voor de Dieren wil toch zo graag meer natuur en een robuuste ecologische zone? Nou kun je die krijgen –want die komt er sowieso als het Wieringerrandmeer er komt- en dan is het weer niet goed!
Voorzitter, dat hoor ik de gedeputeerde bij wijze van spreken al zeggen…

En dan zouden wij antwoorden, dat onze partij natuurlijk voor meer natuur en ook voor een robuuste ecologische zone is – maar niet tot elke prijs. Dat zou de natuur op termijn namelijk meer kunnen kosten dan het oplevert.

En daarom, voorzitter, willen wij graag nog horen wat het risico is voor de provincie in een nachtmerriescenario, als de partners van het project –door welke omstandigheden ook- stuk voor stuk in de loop van het project afhaken. Want dat scenario is, voor zover wij weten, niet doorgerekend.

Dank u.

Staande de vergadering kwam een schriftelijke verklaring waarin de risico's voor de provincie in een nachtmerriescenario uiteen werden gezet. Dit was voor de Partij voor de Dieren voldoende om een afweging te kunnen maken. De beschreven risico's in de verklaring waren zodanig dat de Partij voor de Dieren voor het Wieringerrandmeer kon stemmen en daarmee de natuurontwikkeling in de regio steunde.